Իմ պապը տնկել է
Մեր գյուղի շիվերը,
Իմ պապը պայտել է
Մեր գյուղի ձիերը:
Իմ պապը մեր գյուղի
Պատերը շարել է
Եվ բոլոր կամերը
Մեն-մենակ քարել է:
Ջրել է իր այգին,
Ու մարգը բահել է,
Եվ արդար քրտինքով
Իր տունը պահել է:
Իմ պապը վարել է,
Իմ պապը ցանել է,
Իսկ հնձի ժամանակ
Ձեռքի մեջ մանգաղի
Դաստակը ցավել է:
Իմ պապը հողի հետ
Խորհել ու խոսել է,
Ամպի հետ արտասվել,
Ջրի հետ հոսել է…
Մի օր էլ, երբ հանկարծ
Ծալվել են ծնկները,
Զարմանքից քարացել,
Ամոթից շիկնել է:
Թողել է նա մաճը
Եվ շունչը պահել է,
Եվ հետո քրտինքը
Ճակատին պաղել է:
Եվ պապը ակոսում
Պառկել ու քնել է,
Խառնվել այն հողին,
Որ իրեն սնել է:
Հարցեր և առաջադրանքներ՝
- Ինչպե՞ս ես հասկանում՝ Ես հասկացա, որ պապը այդքան լավ գործ էր անում բայց հիմա չի կարողանում աշխատել:
Մի օր էլ, երբ հանկարծ
Ծալվել են ծնկները,
Զարմանքից քարացել,
Ամոթից շիկնել է:
2. Կարդա՛ բանաստեղծության վերջին քառատողը և բացատրի՛ր:Վերջին քառատողը ես հասկացա այսպես,որ պապիկը մահացավ:
3. Բնութագրիր պապին:Պապը շատ աշխատասեր էր,և ամեն մի դժվարություն անցնում էր:
4. Փորձիր նկարագրել պապին:Իմ կարծիքով պապը գեղեցիկ
5. Նկարագրիր գյուղի կյանքն ու գյուղացուն ըստ այս բանաստեղծության:Գյուղում շատ լավ էր,որովհետև պապը այնտեղ ամեն ինչ արել էր:
6. Գրիր երկխոսություն քո և քո պապի միջև:
Արշակ Առուստամյան 